Para sa mga katropang nasasabihang malungkot nang “walang dahilan” I. Paano ba kasi mawala? Isang umaga, ang mawala na lang, nang matapos na ‘to. Ang ‘di maipaliwanag na bigat sa dibdib. Gusto ko na’ng mamatay Ang galit sa kamao, ang hirap pigilan. T@ng!na mo gago ka,  Pero mahal magbasag. Tapos ikaw pa magliligpit. Naiibsan lamang panandalian, ng…